Gentse knollenverkopers zeveren over jazz

'Jazz/Pop:
In deze specialisatie word je opgeleid tot een creatief, improviserend uitvoerend musicus, zowel op het vlak van jazz als van lichte muziek/pop. In het leerprogramma staat musiceren centraal, zowel tijdens individuele lessen, kleine ensembles of combo's zoals bigband of ritmesectie. Tijdens de individuele lessen wordt gewerkt aan techniek en stijlinterpretatie; hierbij komen verschillende jazzstijlen - van traditioneel tot hedendaags - uitgebreid aan bod. De praktische toepassing geschiedt tijdens de wekelijkse sessies 'kleine ensembles'. Deze vaardigheden openen ook deuren naar genres en stijlen binnen de lichte muziek. Die worden in de praktijk omgezet in de 'special combo’s' en 'popcombo’s'. Door samenwerking met de studenten van de muziekproductieafdeling word je bovendien geïntroduceerd in de wereld van de opnamepraktijk. Als je kiest voor zang, volg je ook een module muziektheatrale vorming die je projectmatig inwijdt in de wereld van muziektheater en waar je podiumpresentatie wordt bijgeschaafd. De opleiding wordt onderbouwd door muziektheoretische en algemeen vormende opleidingsonderdelen, die er garant voor staan dat je een weg kunt banen binnen een ruim segment van de muziekwereld. Zonder muzikale vooropleiding en een basiskennis van jazz/pop kan je de studie niet beginnen.'

door Herbert Noord, oktober 2012

Bovenstaande tekst is afkomstig van de site van de Hogeschool Gent, afdeling conservatorium. Om mij ervan te vergewissen, dat ik iets las dat opgeschreven, bedacht, gebrainstormd en in een commissie behandeld was en waaraan goedkeuring verleend was, las ik het voor de zekerheid een paar maal door. Denkfouten voortspruitend uit bewuste onwetendheid zijn schandelijk en schadelijk. Denkfouten die op jeugdige nog niet volgroeide denkramen worden losgelaten zijn misdadig.

Wie schrijft te kunnen opleiden tot creatief, improviserend uitvoerend musicus weet tittel noch jota van de begrippen creatief, improviserend en uitvoerend. Wie de indruk wekt jazz en lichte muziek/pop lood om oud ijzer te vinden, heeft geen notie van wat jazz en lichte muziek/pop zijn. Wie schrijft dat het leren van jazzstijlen deuren opent naar genres en stijlen binnen de lichte muziek, heeft óf lobotomie ondergaan óf een ferme hoeveelheid trappist van Westvleteren achterover geklokt alvorens dit te noteren.

Dat de meeste mensen op deze aardkloot geen idee hebben van het bestaan van jazz, laat staan dat ze weten wat het is, daar valt mee te leven. De enkeling die het swingende licht wel heeft gezien, zal er eerder genoegen aan beleven de uitzondering te vormen dan er een probleem mee te hebben. Hoe minder zielen, hoe meer vreugd. Een conservatorium - dus op de hoogte van het fenomeen jazz - dat dergelijk broddelwerk het licht doet zien, zo'n instelling die geacht wordt onderwijs op het hoogste niveau aan te bieden, dient onomwonden op dit falen gewezen, wil het niet als onderwijzend crapuul worden geboekstaafd.

Aankondigen op te kunnen leiden tot creatief, improviserend uitvoerend musicus is een gotspe. Dat zit in je of niet. In het beste geval kun je wat handvatten aanreiken, in het slechtste geval wordt de creativiteit gesmoord, vernietigd. Meestal is het dit laatste.

Een instituut dat er zich op voorstaat gedegen onderwijs te geven, ondergraaft dit moeiteloos door jazz en lichte muziek/pop onder één noemer te rangschikken. Waar een jazzmusicus zich nog wel in een lichte muziek/pop-omgeving zal kunnen handhaven, is van het omgekeerde zelden of nooit sprake. In het zeldzame geval dat er wel sprake van is, worden er meestal dergelijke hoeveelheden water bij de wijn geplempt, dat een ondrinkbaar geheel ontstaat.

Jazz is jazz en lichte muziek/pop is daar een homeopathisch derivaat van. Verdund tot het oneindige en niet werkzaam. Behalve voor gehoorgetroebleerden. Die worden geacht wel de benodigde vooropleiding te hebben, waaronder begrepen een basiskennis van jazz/pop (van lichte muziek is al duidelijk niet meer vereist). Welnu, uit eigen ervaring durf ik de bewering te staven, dat de gemiddelde basiskennis van jazz bij de zich aan de conservatoriumpoort meldende zal bestaan uit het noemen van de namen Davis en Coltrane. Mocht onverhoeds de naam Armstrong vallen, dan hebben wij te maken met een talent, dat een plek als voornoemd dient te mijden als een atheïst Lourdes.

Te vrezen valt dat de afdeling conservatorium van de Gentse hogeschool geen éénoor in het land der doven is. Napluizen van sites van conservatoria zal vele varianten opleveren die allemaal even wervende foute teksten zullen bevatten. Want die lokalen dienen wel met leergierigen gevuld te blijven. Pecunia non olet.

Nauwelijks had ik bovenstaande geschreven of ik las het volgende berichtje in Het Parool:

Duidelijker kan je het niet krijgen: goed improviseren is aangeboren! Kunnen die Gentse knollenverkopers weer hun tekst redigeren. Durf er echter om te wedden dat ze dat niet zullen doen.

Hammond-organist Herbert Noord (26 juli 1943) formeerde in 1967 zijn eerste eigen groep met onder meer Hans Dulfer. In 1969 bracht hij met deze groep het debuutalbum 'Live At The Bohemia Jazza Club' uit. In de zeventiger jaren maakte Herbert platen met onder anderen Alan Laurillard, de Amerikaanse saxofonist Harvey Kaiser en de Amerikaanse gitarist Paul Weeden. Met Kaiser tourde Herbert diverse malen door de Verenigde Staten. In 1989 formeerde hij met tenorsaxofonist Rinus Groeneveld en drummer Pierre van der Linden de zeer succesvolle - en nog steeds actieve - formatie Advanced Warning. De band bracht verschillende cd's uit, speelde diverse keren op het North Sea Jazz Festival, tourde regelmatig door Duitsland en Zwitserland en was een graag geziene gast op de belangrijke podia en festivals in Nederland.