Weer wat geleerd: "Jazz stoot af"

Op het gevaar af, dat ik mij als absolute nitwit op het terrein van de hedendaagse populaire muziek (rap, hiphop, dubstep, ambient... dat soort uitingen van grootstedelijke verheffing) profileer, wil ik toch even een aantal, mijn gemoed prangende zaken, met u doornemen. Zoals de ontdekking van een nieuwe klasse van musici. Ik schrijf musici zonder aanhalingstekens, maar ik beken direct dat dit mij grote moeite kost. Die - ik zeg het er eerlijk bij - voor mij nieuwe groep heet: beatmakers.

door Herbert Noord, juni 2011

Om het simpel te houden, dat zijn dus diegenen die de knopjes en schuifjes bedienen van de elektronica die gemakshalve onder de noemer drummachine of drumcomputer valt. Voorheen was de taak van het 'beat maken' toevertrouwd aan mensen die onder de omschrijving drummers vallen. In die professie is, met de opkomst van steeds geavanceerdere apparatuur, stevig de klad gekomen. Het bleek een niet al te moeilijke opgave om met het tikken van de vingers op de touchpads een voor de gemiddelde gehoorgestoorde aanvaardbaar ritmepatroon neer te leggen. DJ's zijn er groot mee geworden, maar nu heeft zich dus een gespecialiseerde groep gemeld, de beatmakers.

Mojo, de programmeur van onder andere North Sea, denkt over een opvolger in Amsterdam van het verdwenen Drum Rythm Festival en voor dat festival wordt de komst van beatmakers onontbeerlijk geacht. Geen festival dat onder de noemer progressief gerangschikt wil worden, kan er nog buiten. Hier is plaats voor een krachtig uitgesproken verwensing.

Een ander bericht vormde de bespreking van een cd in de categorie Jazz in het woensdagse kunstkatern van Het Parool. De door mij vanwege haar vakkundigheid zeer hooggeachte Maartje den Breejen bereikte een nieuwe mijlpaal in het rangschikken van muziek onder de noemer jazz. Er vallen geen prijzen te winnen, maar ik durf te wedden dat u toch niet geraden had wie onder deze noemer viel. Ik laat u niet langer in spanning: het was Herb Alpert. Wees maar eerlijk, dat had u niet geraden. Drie sterren gaf Maartje. Mocht er onverhoopt een nieuwe cd van Vader Abraham of Peter Koelewijn uitkomen, dan ga ik niet meer verbaasd zijn als ook die onder Jazz besproken wordt.

De ondergang begin 2003 van de jazzclub Pompoen aan de hoofdstedelijke Spuistraat en het bij voortduring stranden van alle pogingen om überhaupt een niet gesubsidieerde jazzclub van de grond te krijgen in Amsterdam, gaan enkele diehards er niet van weerhouden het wiel opnieuw uit te vinden. Op het terrein van de voormalige Westergasfabriek wordt gewerkt aan de totstandkoming van een nieuwe jazzclub. Na de zomer moet die gaan draaien. De naamgeving getuigt al van verregaande inventiviteit: Gazz. Behalve dansbare - niet mijn woord - jazz worden er ook lekkere pizza's geserveerd. Blijkbaar is het zware financiële debacle van de Pompoen nog niet doorgedrongen tot de Gazzers. Misschien zijn ze gewoon hardleers of is het niet hun eigen poen.

Onze Maartje den Breejen, de Herp Albert-kenner bij uitstek, heeft de jazzkoe al meteen bij de uiers gevat. Zij begint haar artikeltje over de Gazz enthousiast met de inleiding: "Misschien moeten wij het woord 'jazz' niet te vaak noemen. Jazz stoot af."

Met een dergelijke ondersteuning weet je dat de onderneming al voor 50% geslaagd mag worden genoemd. Ook de saxofonisten Hans Dulfer en Benjamin Herman mogen hun bijdrage aan de Gazz leveren. Zij kijken tevreden toe en Hans weet de actualiteit nog even mee te nemen als hij zegt: "Als ik bij Ajazz (dichterlijke vrijheid van mij) - Feyenoord een moppie speel, vindt misschien één procent van het hele stadion het mooi, maar dan heb ik toch dat ene procent bereikt." Te hopen voor hem valt, dat hij die ene procent bereikt heeft voordat de overige 99 procent hem die toeter door z'n keel geramd hebben. Ook heel fijn is de belofte dat een kaartje nooit meer dan 17,50 euro gaat kosten. Door de week willen ze lage toegangsprijzen heffen of zelfs helemaal niet. Conclusie: de optredende musici gaan de kosten dragen.

De foto bij het artikel doet het ernstigste vrezen: een Duitse zanger - Daniel von Piekartz - die kijkt of hij het in zijn broek heeft gedaan na het ondergaan van vreselijke buikkrampen en op de achtergrond een saxofoniste met trompetten op d'r bh-loze lijf die het ongerief al ruikt en bijna over haar nek gaat.

Gazz = Gaat Gelemaal Goed.

Hammond-organist Herbert Noord (26 juli 1943) formeerde in 1967 zijn eerste eigen groep met onder meer Hans Dulfer. In 1969 bracht hij met deze groep het debuutalbum 'Live At The Bohemia Jazza Club' uit. In de zeventiger jaren maakte Herbert platen met onder anderen Alan Laurillard, de Amerikaanse saxofonist Harvey Kaiser en de Amerikaanse gitarist Paul Weeden. Met Kaiser tourde Herbert diverse malen door de Verenigde Staten. In 1989 formeerde hij met tenorsaxofonist Rinus Groeneveld en drummer Pierre van der Linden de zeer succesvolle - en nog steeds actieve - formatie Advanced Warning. De band bracht verschillende cd's uit, speelde diverse keren op het North Sea Jazz Festival, tourde regelmatig door Duitsland en Zwitserland en was een graag geziene gast op de belangrijke podia en festivals in Nederland.