Draai om je oren
Jazz en meer - Column



home  
    
    
 

Toekomst

Kortelings werd ik geconfronteerd met een tweetal zaken, die mij terstond deden beseffen dat het volop crisis is in de muziek, zowel economisch als structureel.

door Herbert Noord, juli 2010

Een e-mailtje wees mij op het bestaan van 'Live in Your Living Room' dat als subtitel voert 'internationaal huisconcertnetwerk'. Op hun website schrijven zij:

'Het idee is simpel: op een concertavond geven meestal drie acts een akoestische acte de présence in een daartoe ingerichte huiskamer ergens in Nederland, Vlaanderen, Brussel of New York City. Die huiskamer wordt opengesteld door de bewoner, de host. Voor de afwisseling speelt elke act niet langer dan een kwartier achtereen. Na de drink- en kruisbestuivingspauze begint de tweede helft, opnieuw drie keer een kwartier. Concerten beginnen om 20.00 uur en de entree bedraagt € 10,- per persoon. Drankjes en hapjes zijn in de entree inbegrepen.'

Live in Your Living Room gaat uit van een ruimte waar 30 tot 35 luisteraars een plek kunnen vinden, dus een financiële vetpot voor het aanstormende of reeds gevestigde talent lijkt het vooralsnog niet. Daarnaast zijn er ook andere variaties mogelijk tot complete privé huiskamerconcerten. Het aanbod betreft niet alleen jazz, maar elke voorhanden zijnde muzieksoort, want de nood aan speelplekken is blijkbaar tot ongekende hoogte gestegen. Verwonderlijk? Niet wanneer aan de ene kant het aantal speelplekken sinds twee decennia aan hevige erosie ten prooi viel - en daardoor geminimaliseerd - en aan de andere kant de toestroom aan 'gediplomeerde musici' ongebreideld lijkt.

In zijn huidige vorm is het fenomeen een jaar of vijf geleden komen overwaaien uit de Verenigde Staten - daar gaat het al jaren beroerd met de levende muziek - maar echt nieuw is het niet, want thuisconcerten kennen evenals thuis-toneelvoorstellingen een lange geschiedenis. Ik kan uit eigen ervaring putten wat betreft het optreden bij particulieren thuis. Aangezien ik een instrument bespeel, dat je niet simpeltjes naar drie hoog achter transporteert, had ik er in de tachtiger jaren zelfs twee keyboards voor aangeschaft: een Elka als een soort van Hammond-kloon en een Roland S50 voor alle overige invuloefeningen. Ik zal het kort houden: soms slaap ik er nog wel eens onrustig van.

De tweede confrontatie betrof een clipje waar ik door een liefhebber op attent werd gemaakt. In maart 1974 trad Ella Fitzgerald op in een Nederlandse tv-studio met de volgende bezetting: Ella Fitzgerald (zang), Eddie 'Lockjaw' Davis (tenorsax), Roy Eldridge (trompet), Tommy Flanagan (piano), Joe Pass (gitaar), Keter Betts (bas), Bobby Durham (drums). 'Ella in Holland'. Het clipje ziend en beluisterend bracht mij in samenhang met Live in Your Living Room tot onderstaande pastiche:

"Nee mijnheer, ook al heeft u het aankoopbewijs nog, wij kunnen uw hier aangeschafte Selmer Mark 7 niet terugnemen."
"Ja, maar ik zag onlangs op YouTube een clipje uit 1974 met Eddie 'Lockjaw' Davis en als een donderslag bij heldere hemel kwam het besef, dat mijn gezwoeg immer vruchteloos zal blijven."
"Dat is heel goed voorstelbaar, maar gaat u nu ook de zes jaar lesgeld van het conservatorium terughalen?"
"U brengt mij op een idee, maar ik heb de kassabon van de Selmer nog, dus kunnen wij dat niet eerst afhandelen...?"
"Helaas zal dat niet gaan, want als wij een uitzondering gaan maken, spreekt zich dat rond en zitten wij binnen de kortst mogelijke keren opgescheept met stapels gitaren, drumstellen, bassen, trompetten en ga maar door..."
"Wat moet ik dan doen? Er is geen club meer om in te spelen en ik kan alleen nog terecht op particuliere feestjes tussen de schuifdeuren en dan gaat het zevenjarig zoontje van de organisator ook nog meespelen op zijn blokfluit! Ik voel mij zo miserabel..."
"Tja. Nou ik weet misschien een oplossing."
"Wat dan?! Alstublieft, zeg het mij."
"Kijk, ik neem uw saxofoon terug voor een kwart van de prijs en vervolgens kunt u met een bijbetaling die superieure dj-draaitafel-set kopen. Werkelijk het neusje van de zalm en het verdient zich binnen een maandje terug. Daarbij komt dan ook nog dat u verlost bent van het oefenen op die toeter, het gezeur van andere musici en bovendien: de meisjes staan in dikke rijen voor het podium."
"In dikke rijen...?"
"In dikke rijen!"
"Klinkt niet verkeerd."
"Ik zeg het u: succes gegarandeerd."
"Perfect! Cool, dan hebben wij een deal."
"Jannes, wil jij deze heer even aan een luxe draaitafel-set model Ts 2215 XJP helpen en een bon uitschrijven voor de inname van een toeter. En de rekening bedraagt 1.785,20 euro na aftrek. U wilt zeker in termijnen betalen?"
"Als dat kan, graag."
"Doen we, hier even tekenen... Prima. En veel succes met uw nieuwe instrument, speel ze."
"Fijn, en bedankt."
En weer verliet een blije musicus verlost van een loden last de muziekhandel.

Herbert Noord (foto: Cees van de Ven)

Hammond-organist Herbert Noord (26 juli 1943) formeerde in 1967 zijn eerste eigen groep met onder meer Hans Dulfer. In 1969 bracht hij met deze groep het debuutalbum 'Live At The Bohemia Jazza Club' uit. In de zeventiger jaren maakte Herbert platen met onder anderen Alan Laurillard, de Amerikaanse saxofonist Harvey Kaiser en de Amerikaanse gitarist Paul Weeden. Met Kaiser tourde Herbert diverse malen door de Verenigde Staten. In 1989 formeerde hij met tenorsaxofonist Rinus Groeneveld en drummer Pierre van der Linden de zeer succesvolle - en nog steeds actieve - formatie Advanced Warning. De band bracht verschillende cd's uit, speelde diverse keren op het North Sea Jazz Festival, tourde regelmatig door Duitsland en Zwitserland en was een graag geziene gast op de belangrijke podia en festivals in Nederland.