De jazzmuzikant als vogelverschrikker

Over de hoofdstedelijke Amstelveenseweg rijdend viel mijn oog op een groot billboard waarop ik de naam van Michiel Borstlap las. De aankondiging maakte duidelijk dat hij in het achter de billboard gevestigde restaurant op zondagmiddag te beluisteren viel. Leuk voor Michiel want, zelfs bij een jazzmusicus dient er brood op de plank te komen. Dan is het dubbel aangenaam als dat brood in een goed aangeschreven restaurant verdiend kan worden.

door Herbert Noord, april 2009

Toch was het vaag knagend vraagje, waarom programmeert dit restaurant die jazz? Horecagelegenheden die jazz programmeren, doen dat meestal met een bepaalde reden. Ik noem er een paar:

- De eigenaar is een jazzfreak en programmeert tegen beter weten en zijn accountant in
- De eigenaar is een jazzfreak, zwemt in het geld en heeft geen verstand van horeca
- De jazzfreak-manager heeft de eigenaar weten te overtuigen dat jazz publiek trekt
- De eigenaar ontdekt na twee maanden, dat dit niet het geval is en ontslaat zijn
  manager, maar omdat de zaak nu alleen nog draait op jazzfreaks gaat het voorlopig
  nog even door
- De eigenaar heeft een vete met de buren en vecht die uit over de ruggen van
  jazzmuzikanten
- Een muzikant is achter het vreemdgaan van de eigenaar gekomen en kan nu twee maal
  per week optreden
- De eigenaar zit tot over zijn oren in de dopehandel en heeft een dekmantel nodig
- De eigenaar heeft een hekel aan studenten en denkt deze zo af te kunnen schrikken
- Een jazzfreak heeft een subsidiepotje aangeboord en zijn beste vriend heeft een kroeg.

Nu denkt u natuurlijk, dat verzint die krabbelaar allemaal, dat zuigt ie uit zijn organistenduim. Welnu, ik kan u verzekeren dat op dat vreemdgaan na alles op waarheid berust. Maar ik noem geen namen, want elke gelegenheid die echte muziek programmeert, is er één en er zijn er al zo weinig. Overigens, de eigenaar van de tent die zwom in het geld is er na ruim drie jaar mee opgehouden. Alles heeft zijn grens en die hield bij hem op na een ruim miljoentje in de bodemloze put.

Mijn verbazing was dan ook niet echt groot toen ik de ware reden van de zondagmiddagsessies van Michiel Borstlap uit een artikel in de krant vernam: bepaald publiek weghouden. Het restaurant waar Michiel optreedt, is ongeveer een anderhalf jaar geleden geopend en beoogde een trekpleister te worden voor de beter financieel toegeruste Amsterdammer die iets aan zijn smaakontwikkeling wilde doen. Prachtig, alleen liep het anders.

Door de sluiting van een etablissement in de omgeving en een te grote bar (!) kwam er publiek binnen dat niet tot de beoogde doelgroep behoorde. Rijen voor de deur, daardoor noodgedwongen aanstelling van een portier, met als gevolg vechtpartijen en andere overlast. De eigenaar gooide op een gegeven moment de handdoek in de ring en ging rond de tafel zitten met als voornaamste vraag: Hoe het tij te keren? Daar kwamen een aantal oplossingen uit voort, waaronder: 'Programmeer jazz!'

Uit eigen ervaring weet ik dat jazz inderdaad de functie van buizerd boven een kolonie spreeuwen kan uitoefenen. Je hoeft er maar één los te laten en alle vogels zijn gevlogen. Dat is de functie van Michiel: die van buizerd. God, wat een land!

Hammond-organist Herbert Noord (26 juli 1943) formeerde in 1967 zijn eerste eigen groep met onder meer Hans Dulfer. In 1969 bracht hij met deze groep het debuutalbum 'Live At The Bohemia Jazza Club' uit. In de zeventiger jaren maakte Herbert platen met onder anderen Alan Laurillard, de Amerikaanse saxofonist Harvey Kaiser en de Amerikaanse gitarist Paul Weeden. Met Kaiser tourde Herbert diverse malen door de Verenigde Staten. In 1989 formeerde hij met tenorsaxofonist Rinus Groeneveld en drummer Pierre van der Linden de zeer succesvolle - en nog steeds actieve - formatie Advanced Warning. De band bracht verschillende cd's uit, speelde diverse keren op het North Sea Jazz Festival, tourde regelmatig door Duitsland en Zwitserland en was een graag geziene gast op de belangrijke podia en festivals in Nederland.