Van Gouden Harpen en draaitafelneuroten

Eigenlijk was ik als oud-strijder niet meer van plan ooit nog maar één woord te wijden aan het fenomeen dj. Een lezer van mijn column heeft mij middels e-mail opgestookt om nog een keer de staf te breken over deze kwalijke soort...

door Herbert Noord, maart 2008

Bovengenoemde lezer bezigde de woorden dief en tuig in verband met een door de Buma gelauwerde dj. De nieuwsgierigheid won het van de afzijdigheid en ik googelde snel wat informatie bij elkaar, en nu weet ik dat deze bespeler van de schuifregelaars eerst met een Gouden Harp en vervolgens met de Buma Export Award geëerd werd. Deze laatste erkenning had hij te danken aan het feit, dat hij de meeste cd'tjes van alle Nederlandse muzikale exportproducten in 2007 had weten te slijten. Er is geen hoop meer voor dit land, was de eerste gedachte die bij mij opkwam. De Saharizering heeft definitief vorm gekregen.

Ook Ilse de Lange en Candy Dulfer mochten een Gouden Harp in ontvangst nemen wegens hun verdiensten voor de Nederlandse muziek. Terecht, ik kan mij daar prima in vinden, want aan beide dames kan kwaliteit beslist niet ontzegd worden. Maar een dj?

Kortelings werd mij voorgesteld om een muzikale ontmoeting te hebben met een didgeridoo-speler. Om mij op de hoogte te stellen hoe dat nou klonk in samenhang met andere instrumenten ging ik naar YouTube. Daar kwam ik onder andere een filmpje tegen van de gelauwerde dj in combinatie met een didgeridoo. Ik zette mij over mijn weerzin tegen dj's heen en luisterde en keek naar het filmpje. 51 Seconden heb ik het volgehouden, deze baaierd van geluid, door Theo Maassen zo fijnzinnig omschreven met het begrip 'Gestapo muziek'.

Mijn achting voor de beslissers die aan deze non-musicus deze prijs hebben toegekend, daalde subiet tot het nulpunt. Zelfs al zou deze 'schotelberijder' nog 100 maal meer aan het muzikale duitenzakje hebben bijgedragen, dan nog zou het mijn eer te na zijn geweest deze non-muzikaliteit met een prijs te belonen. Over my dead body. Dat is natuurlijk ook meteen de reden, dat ik nimmer en nooit voor dit soort jurering wordt uitgenodigd. De rellen zouden zich aaneenrijgen tot een onontwarbare kluwen.

Er zullen bijzonder weinig landen in de wereld te vinden zijn waar non-muzikaliteit zo uitbundig wordt beloond. Het ontgaat mij ook ten ene male dat een instelling als de Buma, gegrondvest op fundamenten gelegd door echte componisten en tekstschrijvers, zich leent om prijzen uit te reikt aan lieden die de bijl aan de wortel van de muziek leggen. Wat heeft het elektronisch gefrutsel van op hol geslagen draaitafelneuroten nog met muziek te maken?

Dankzij het promoten van deze 'nullen-en-enen nerds' neemt de ontwenning aan levende muziek steeds engere vormen aan. Gelijk de betweters en prutsers die ons Nederlands onderwijssysteem naar de vaantjes hebben geholpen, zo helpen de uitreikers van de Exportprijs de muziek naar god. Gaat heen en schaam u.

Hammond-organist Herbert Noord (26 juli 1943) formeerde in 1967 zijn eerste eigen groep met onder meer Hans Dulfer. In 1969 bracht hij met deze groep het debuutalbum 'Live At The Bohemia Jazza Club' uit. In de zeventiger jaren maakte Herbert platen met onder anderen Alan Laurillard, de Amerikaanse saxofonist Harvey Kaiser en de Amerikaanse gitarist Paul Weeden. Met Kaiser tourde Herbert diverse malen door de Verenigde Staten. In 1989 formeerde hij met tenorsaxofonist Rinus Groeneveld en drummer Pierre van der Linden de zeer succesvolle - en nog steeds actieve - formatie Advanced Warning. De band bracht verschillende cd's uit, speelde diverse keren op het North Sea Jazz Festival, tourde regelmatig door Duitsland en Zwitserland en was een graag geziene gast op de belangrijke podia en festivals in Nederland.