De SaabSAAB-formule

Maastricht, Q Park, alleen al de parkeergarage: brede Audi's, BMW's, SaabSAAB's: hier ruikt het niet naar benzine, maar naar de vetleren top. Maastricht is alles, alles is imago. Waar het eens krioelde van Limburgse vroomheid, Belgische frites en zate Hermeniekes (dweilorkest), spreekt men nu met harde G, hoor je Chinees, lees je Spaans en praat men onder elkaar Engels.

door Jo Dautzenberg, februari 2010

Bovengronds op het plein, rondom de kiosk, klinkt Limburgs Dialect; op het Vrijthof overschreeuwt de proteststem van een Gert Leers-sympathisant de neerdruipende regen. In tegenstelling tot de high-quality sound op de roltrappen van de parkeergarage, of beter het parkeerhotel, fietsen hier studenten vrolijk lachend druipnat door de straten. Turks Fruit-gevoel, onvervangbaar, daar kan geen SaabSAABcabrio tegenop. Een handjevol demonstranten in het pak, roept om de terugkeer van de van zijn sokkel gevallen burgemeester, die het afgelopen jaar nog trots de voorwoordpagina sierde van de glossy Jazzcity-brochure. Maastricht wordt, volgens de luidkeels scanderende actievoerders, nooit meer wat het was. De wellicht goed bedoelde sympathiebetuiging wordt een eenzijdig en bedenkelijk politiek steekspel wanneer de mindere goden hun overschreeuwde slogans op de dolende zieltjes loslaten.

Tegen de achtergrond van dit onvervalste verkiezingstafereel speelt de frisse winnaar van de Cultuurprijs Vlaanderen, Bert Joris, de sterren van de hemel. Intieme, moderne jazz. Fluweelzachte noten strooien, en er vol er tegen aan, als een veldrijder dolt hij zijn geliefde trompet en speelt hij met het parcours. Het publiek is internationaal, werelds, net als het kwartet, een Nederlands-Belgische-Italiaanse combinatie. In de eenvoudige, maar fraaie kleine zaal van theater Vrijthof klinkt luidt applaus voor de solisten, waarvan de kundige capriolen van pianist Dado Moroni mij het meeste zijn bijgebleven. Een kleine honderd belangstellenden maken het aangenaam druk. De gemiddelde leeftijd ligt rond de 40. Dat is opmerkelijk en hoopgevend.

Even aan tafel met Jean Haesen, de motor, de filosoof, de teambuilder. De man van Jazz Maastricht. Zijn formule heet samenwerking, professionele aanpak, een goed profiel neerzetten, waarderen van vrijwilligers, jazz breed definiëren, toplocaties. Geld. Samenwerking. Genk, Aken, Maastricht, Heerlen. Autumn Jazz wordt geboren. Vier organisatoren steken de koppen bij elkaar. "De EU-jazzbende steelt de SaabSAAB-formule." Lekker gevoel, zo aan de basis van iets nieuws. Maar dan komen de vragen: hoe krijgen we meer aandacht, hoe vergroten we ons bereik, hoe kunnen we gunstige afspraken maken, hoe pakken we subsidie? Het doel: de Euregio. Maastricht culturele hoofdstad 2018: het grote verlangen van Jean Haesen. Het succes van Jazz Masters Maastricht samengevat in SaabSAAB-formule (vrij naar J.D.): product X profile: passie = klasse apart, oftewel SaabSAAB. Heilige woorden: marketing, de flyer, het affiche, de website, de nieuwsbrief, de mond-op-mondreclame, de internet community: twitter, quality.

Het concert na de pauze toont een overtuigend kwartet met glansrollen voor bassist Philippe Aerts en een ontketende gastdrummer, landgenoot Joost van Schaik. Na een toegift van tien minuten bedankt Jean zijn team: de programmeur, de technicus, de belichter, de organisator. Tenslotte bedankt hij de muzikanten, in het bijzonder Joris. Oprecht, vanuit het hart. Jazz Maastricht is nergens zonder Jean, maar wees eerlijk, wat is Jean zonder jazz? Nou dan.

Tijdens de terugrit naar de barre, ruige oostelijke mijnstreek gaat de koude regen over in natte sneeuw, die meedogenloos tegen de vooruit slaat. Toepasselijke muziek, toegestopt door het Duitse lid van de EU-jazzbende: Heribert Leuchter, Sounds Science. Kom ik op terug. Ik verheug me al op Jazz Maastricht 18 en 20 maart aanstaande: de wereldtop en ongetwijfeld vele verassingen. Jean en zijn team presenteren wereldjazz van Richard Bona, Kurt Rosenwinkel, Nils Petter Molvaer, Jean Luc Ponty en nog veel meer. Oh ja, het parkeerticket kostte me 12 euro en centen. Een parkeerplaats mag wat kosten in Maastricht, maar de stad heeft ook wat te bieden. Turks Fruit, een onvervalste ouderwetse demonstratie, muziek van topklasse, kortom: de SaabSAAB-formule.

Jo Dautzenberg (56) is docudrama-producent en werkt als directeur van Media Profile BV, een productiehuis van televisieprogramma's uit Limburg, dat in geheel Nederland actief is. Hij maakte onder andere documentaires over de wederopbouw in Bosnië, de gezondheidszorg in Oeganda en alfabetisering in Portugal. Hij is medeoprichter van Jazz on the Roof, het erkende jazzpodium in het Glaspaleis in Heerlen. Schrijven over jazz doet hij sinds 2007.