Rockit 2024

Op de zesde editie van het festival Rockit blijkt hun doelstelling, de versmelting van genres en stijlen, meer dan in de vorige edities te zijn gerealiseerd. Pure jazz, waarin improvisatie en swing centraal staan, is grotendeels vermeden. Oorspronkelijk stond Kamisi Washington geprogrammeerd, maar om gezondheidsredenen zijn de geplande shows uitgesteld naar 2025. Ibrahim Maalouf was zijn stand-in en bij het passeren van de grote zaal blijkt het publiek massaal hierop afgekomen te zijn. Uit het muzikale aanbod van de zes zalen van het Groningse Oosterpoort zijn de concerten van Samora Pinderhughes, Meshell Ndegeocello, Shabaka en Ambrose Akinmusire bezocht.

Zaterdag 9 november 2024, Oosterpoort, Groningen
Tekst & foto's: Louis Obbens

Samora Pinderhughes is een componist, pianist, zanger, filmmaker en multidisciplinaire kunstenaar. Een aantal jaren geleden is hij doorgebroken met het album 'Grief' en een graag geziene gast op uiteenlopende podia. De singer-songwriter en pianist toont zich op een bepaalde manier als een activistische muzikant. Zijn muziekstijl is een amalgaan van uiteenlopende stijlen die indie, soul, r&b, jazz en kamermuziek aan elkaar verbinden. Zijn stem is om door een ringetje te halen en in harmonie met de hele band, voor deze gelegenheid aangevuld met het North Sea String Quartet. Pinderhughes speelt veel tracks van zijn laatste album 'Venus Smiles Not In The House Of Tears'. In de vertolkingen waarin hij verhaalt over persoonlijke en universele problemen is zijn geloofwaardigheid indrukwekkend. Het geluid is open en de arrangementen zijn uitgebalanceerd. Pinderhughes' muziek nadert de perfectie, zonder dat dit ten koste gaat van intimiteit en kwetsbaarheid.

De Amerikaanse bassist, rapper en zangeres Meshell Ndegeocello is moeilijk in een hokje te plaatsen. Tijdens dit optreden maar ook op haar laatste plaat brengt de muzikant een ode aan James Baldwin, een schrijver die honderd jaar geleden is overleden. Het werk van Baldwin sluit in grote mate aan op waar Ndegeocello voor staat: het publieke bewustzijn vergroten van raciale en seksuele onderdrukking. Ondanks het gespierde en vloeiende basspel en stemgebruik, aanmerkelijk indrukwekkender dan tijdens North Sea Jazz in 2024, zijn de composities en arrangementen, in combinatie met haar muzikale brein, essentieel. Ndegeocello heeft tijdens dit optreden een zanger toegevoegd aan de groep en maakt ook gebruik van samples om het gesproken woord te incorporeren in het muzikale concept. De muziek is soms heftig gezien de onderwerpen die ze aansnijdt. Maar altijd domineert de aanhoudende betovering en zachte uitstraling in de muziek. Voor deze muzikant is het zoeken van verbinding in de muziek waar het allemaal om draait.

De in Londen geboren Shabaka Hutchings, inmiddels bekender onder zijn voornaam, is een instrumentalist, componist en bandleider. Hij heeft in zijn relatief korte carrière aan het roer gestaan van illustere bands als Shabaka And The Ancestors, The Comet Is Coming en Sons Of Kemet. Het is grotendeels aan Shabaka te wijten dat de Londense jazz midden in een soort renaissance is beland. Opmerkelijk is dat Shabaka kort geleden afscheid heeft genomen van de saxofoon. Het indrukwekkend album 'Perceive Its Beauty, Acknowledge Its Grace' heeft hij samen met een waslijst aan bekende muzikanten gemaakt. Hierop speelt Shabaka klarinet en vele soorten fluit. Tijdens het optreden op Rockit worden de torenhoge verwachtingen helaas niet waargemaakt. Wellicht omdat de line-up in grote mate afwijkt van het album. Shabaka staat met twee harpisten: Miriam Adefris em Aline Bzhezhinska, pianist Elliot Galvin en keyboardspeler Hinoko Omori op het podium. Dit komt de spanningsboog niet ten goede. De harpisten en de toetsenisten zorgen voor een zachtaardig achtergrondgeluid, waarin onvoldoende variatie valt te ontdekken. De intentie van Shabaka is goed. Hij laat zich horen op talloze bamboe, houten, metalen en Shakuhachi fluiten, vertelt verhalend op welke wijze hij deze fluiten heeft ontdekt en leren bespelen en creëert een transcendente sfeer. Bij aanvang klinkt het nog genoeglijk en verheffend, maar gedurende het optreden blijkt de eentonigheid troef. Een groot deel van het publiek heeft halverwege het concert de zaal al verlaten.

De Amerikaanse trompettist Ambrose Akinmusire is inmiddels een waar fenomeen. Hij toont zich niet alleen een fenomeen op trompet, maar is altijd op zoek naar nieuwe technieken om het geluid van het instrument op te rekken. Zo vermijdt hij op verbluffende wijze clichés, ook tijdens het optreden op Rockit. Tijdens het festival brengt hij voor het eerst in Nederland zijn project 'Honey From A Winter Stone'. Dit ambitieus werk is een vervolg op zijn 'Origami Harvest' uit 2018. De gelaagde compositie combineert op een volstrekt unieke wijze de krachten van verschillende muziekstijlen. Jazz, hiphop, pop- en kamermuziek worden samengesmolten tot een wonderbaarlijk mooi, monumentaal geheel. Zijn oorspronkelijke bandleden, pianist Sam Harris en drummer Justin Brown, worden gekoppeld aan rapper Kokayi, toetsenist Chiquitamagic en het Mivos String Quartet. Hierdoor ontstaat een meesterlijk geweven tapijt aan emoties, kleuren en ritmes. Bij vlagen tovert Akinmusire, onder dit zeer organisch klinkend geheel, prachtige en soms bijtende trompetsolo's. Ook in dit muziekstuk komen sociale thema's zoals raciaal onrecht aan bod. Met name rapper Kokayi illustreert dit via spoken word en messcherpe rap. Het Mivos Quartet laat hier milde klanken op los. Toetsenist Chiquitamagic legt onder het geheel een geweldig fundament, vaak voorzien van haar hoog, etherisch computergestuurd stemgeluid. De virtuoze trompettist toont zich met dit werk als een unieke muzikant met indrukwekkende compositorische kwaliteiten.

Klik hier voor meer foto's van Rockit 2024 door Louis Obbens.