Draai om je oren
Festivalverslag



home  
    
    
 

Rockit 2023

De lustrumeditie van het Rockit-festival werd bezocht door meer dan 2200 bezoekers, de zalen waren overwegend drukbezocht, de sfeer was relaxed en het publiek reageerde zeer enthousiast.

Zaterdag 11 november 2023, Oosterpoort, Groningen
Tekst & foto's: Louis Obbens

Bij dit festival, een coproductie van SPOT Groningen en NSJ, regeert de avontuurlijke en grensoverschrijdende muziek. Het festival heeft als uitgangspunt dat het bij voorkeur muzikanten programmeert die met jazz als basis de muziek willen vernieuwen en/of willen bestuiven met andere genres. Uit het muzikale aanbod in de zes zalen van de Groningse Oosterpoort koos ik de volgende concerten: Linda Frederiksson, DOMi & JD Beck + Metropole Orkest (kortstondig), Yuri Honing Peace Orchestra, stervocaliste Cécile McLorin Salvant en de Britse formatie Mammal Hands.

De Finse saxofoniste Linda Frederiksson is onlangs doorgebroken met haar eerste soloproject 'Juniper'. Voor haar solocarrière heeft Frederiksson deel uitgemaakt van Mopo, Superposition en de Ricky-Tick Big Band. Deze formaties verkennen regelmatig de rauwe, directe jazz. Frederiksson toont tijdens het optreden in de Atlantis-zaal in woord en gebaar haar kwetsbaarheid tijdens haar studieperiode in Nederland, haar genderidentiteit en haar familie. Maar bovenal laat ze zich gelden door haar spetterende en verhalende optreden. In de muzikale exploraties hanteert zij afwisselend de altsaxofoon en de baritonsaxofoon. De Finse speelt tijdens haar optreden zonder uitzondering composities van het album 'Juniper'. Frederiksson weet de gevoelige snaar te raken in de verscheidenheid aan composities. Soms op een herhalende en meditatieve manier, met haar alt aanleunend tegen de ultrazachte keyboardklanken van Tuomo Prättälä. Ze weet dan waarachtig, melodieus, verlangend en passievol te ontroeren. Maar Frederiksson toont tijdens dit optreden ook haar rauwe, avant-gardistische kant, waarbij de aanwakkerende lage baritonsaxofoon doordendert en voor extase zorgt. Op haar altsaxofoon lijkt ze in alle vrijheid de frustraties van zich af te spelen. In 'Nana-Tapelle', een intens treurige ballad over haar grootmoeder, komt het kwetsbare, krachtige en expressieve geluid tot een kookpunt. Een opmerkelijk, oprecht muzikaal statement en vroeg hoogtepunt van het Rockit Festival.

Het duo DOMi & JD Beck bestaat uit de Franse toetsenist Domi Louana en de Amerikaanse drummer JD Beck. Deze jonge muzikanten hebben vorig jaar het album 'Not Tight' uitgebracht. Hierop spelen Thundercat, Anderson Paak, Snoop Dogg en Herbie Hancock mee. Het duo toert met het Metropole Orkest onder leiding van Jules Buckley in november 2023 door Nederland en doet ook de Oosterpoort aan. Het is een genot om te zien en te ervaren dat een zeer jong publiek zich in de immense Enterprise laat omhelzen door de rijke arrangementen van het Metropole Orkest in combinatie met de virtuoze keyboardklanken van Domi en de koortsachtige percussie van JD Beck. Kennelijk zorgt de in een nieuw jasje gestoken jazz fusion, met een moordend ritme en verweven met ingewikkelde melodieën, voor een grote aantrekkingskracht. Een cool, hilarisch en licht optreden.

Het Peace Orchestra is geen willekeurig gekozen naam. De afgelopen pandemie heeft Yuri Honing geïnspireerd een nieuw en hoopvol groepsgeluid te ontwikkelen. De focus ligt op de vrije vormen binnen de geïmproviseerde muziek. Vanwege de absentie van bassist Tony Overwater en harpist Remy van Kesteren wordt noodgedwongen het geluid van het Peace Orchestra verder aangepast. Vooral de vervanging van Van Kesteren door gitarist Maarten van der Grinten, bekend met het werk van Honing, heeft impact. De combinatie van Ella Zirina, de vaste gitariste van het Peace Orchestra, en Van der Grinten zorgt voor een mooi contrast. Fris en impressionistisch spel waarin mooie klanktapijten worden neergelegd versus een heftige, risicovolle en meer expressionistische manier van spelen. Het improvisatievermogen van Yuri Honing is om door een ringetje te halen. Het weergaloze geluid uit zijn machtige tenor is afwisselend spiritueel en robuust van aard. Honing heeft een natuurlijke en gezaghebbende verteltrant en streeft in zijn muziek geen effectbejag na.

De trekpleister van het festival is zonder meer Cécile McLorin Salvant. Het vocale multitalent wordt vergezeld door Sullivan Fortner op piano, Yasushi Nakamura op bas, Savannah Harris op drums en Weedie Braimah op percussie. De gelauwerde zangeres is zich bewust van haar status, maar biedt haar collega's relatief veel ruimte om te schitteren. Dit neemt overigens niet weg dat McLorin Salvant zelf vocaal excelleert. Haar podiumuitstraling is naturel en alle composities worden werkelijk en oprecht gebracht. Ze brengt vele stukken in de Franse taal, niet vreemd gezien haar moeder een Franse achtergrond heeft en haar vader afkomstig is van Haiti. Exemplarisch is 'La Route Enchantée', waarin de Amerikaanse met magistrale ritmische ondersteuning cabareteske en betoverende muziek brengt. Ook in het Engels is haar fluweelzachte stem betoverend en is ze scherpzinnig en speels in de uitvoering. Cécile McLorin Salvant zingt niet alleen verrukkelijk, maar is tijdens het hele optreden in staat de rol aan te nemen die past bij het lied. Diepgaand en van een betoverende schoonheid. Tijdens haar zang is de zaal muisstil.

Het is een understatement dat de Britse jazz steeds meer aan de weg timmert. Ook de band Mammal Hands, afkomstig uit Norwich, getuigt hiervan. De groepsleden Nick Smart (piano), Jordan Smart (saxofoons) en Jesse Barrett (drums) zijn verantwoordelijk voor alle composities. Het is razendknap dat de muziek van het basloze trio herkenbaar is uit duizenden. Het ontbreken van de contrabas of de basgitaar wordt ondervangen doordat de pulserende lage tonen gespeeld worden door de linkerhand van Smart en door de basdrum van Jesse Barrett. De herkenbare sound van de muziekformatie is de karakteristieke wijze waarop door herhaling en minuscule variatie opwinding wordt gecreëerd. Dit wordt vergroot door het laten samenvloeien van melodie en ritme. Klassieke solo's worden niet of nauwelijks uitgevoerd. Maar wat blijft staan is de elegante schoonheid die in een livesetting geweldig uitpakt en een passende afsluiting is van een geslaagd festival.

Klik hier voor foto's van Rockit 2023 door Louis Obbens.