Draai om je oren
Festivalverslag



home  
    
    
 

Jazz Middelheim 2014 Dag 3

Een festivalverslag in woord (Jacques Los) en beeld (Cees van de Ven).
Zaterdag 16 augustus 2014, Park Den Brandt, Antwerpen.

Jazz Middelheim kent inmiddels de traditie dat vergevorderde conservatoriumstudenten de kans krijgen om met een op het festival spelende internationale muzikant samen te werken. Dit jaar was Phronesis' bassist Jasper Høiby de coach van het project 'Aletheia' van Artesis Plantijn Hogeschool. Deelnemers aan het project waren tenorsaxofonist Matthias Van den Brande, pianist Laurens Dierickx en drummer Tom Lambrecht. Gedrieën, inclusief de coach, musiceerden zij in de vrije hardboptraditie.

De muziek werd gekenmerkt door ingehouden melodieuze lijnen en idem dito improvisaties. Er werd gedisciplineerd en vakkundig samengespeeld. Oké, er was geen sprake van passievolle muzikale erupties. Anderzijds was het genieten voor fijnproevers, voor liefhebbers van hedendaagse, harmonisch opgebouwde solo's, samenspel en thema's. Een prima opening van alweer de derde dag. Dat beloofde nog wat.

Voor de tweede keer dit festival werd het podium bezet door artist in residence Vijay Iyer. In samenwerking met de dichter Mike Ladd creëerde hij het 'Holding It Down: The Veterans’ Dreams Project'. Het is een ambitieus project, waarin getuigenissen van oorlogsveteranen van Afghanistan en Irak en dromen van soldaten na gevechten zijn verwerkt tot een pamflettistische muziekproductie, waarin het gesproken woord een essentiële rol vervult.

Het resulteerde in een moedig, belangrijk en imposant project dat het incasseringsvermogen van het publiek danig op de proef stelde. De combinatie tekst en muziek - het laatste nog heftig geaccentueerd door war soundscapes - eiste verregaande concentratie van het publiek. Dat viel niet altijd mee, vooral ook vanwege de geluidsbalans, in het bijzonder in het lage register, waardoor de spoken words en vocalen niet altijd even verstaanbaar waren. Indrukwekkend en – gelukkig – goed verstaanbaar was het emotioneel vertelde verhaal 'Name' door ex-soldate Lynn Hill. Naast indrukwekkende verstilde momenten werd de oorlogsellende middels gierende rockgitaarsolo's van Liberty Ellman en donderende klappen van drummer Tyshawn Sorrey adequaat weergegeven.

Van een geheel andere orde en groot contrast was het optreden van het Jef Neve Trio (dat alweer tien jaar bestaat) inclusief een kwartet koperblazers. Er is geen twijfel aan: Neve is een toppianist. Hij heeft een geweldige techniek, speelt eigen composities en is een meesterlijk improvisator. Komt nog bij dat hij allercharmantst met het publiek converseert. Na de oorlogsellende en het oorlogsgeweld kon het publiek weer rustig ademen en relaxed genieten van swingende pianotrio-muziek. Enthousiast solerend en goed communicerend met zijn ritmesectie – bassist Ruben Samama en drummer Teun Verbruggen – vertolkte Neve repertoire uit de periode dat hij zijn eerste cd's opnam. Aldus, geen nieuw werk (op de solo toegift na), maar lekkere, swingende, happy jazz, gespeeld door een pianovirtuoos van formaat. Doe er maar tien jaar bij.

Tenslotte een eerbetoon aan een groot muzikant: The Music Of Toots Thielemans. Eerder dit jaar had Toots zijn afscheid van het podium aangekondigd. Heel België schrok. Om dat gemis te compenseren had Jazz Middelheim wat verzonnen: een eerbetoon van de diverse muzikanten die met Toots gespeeld hebben. Een terecht eerbetoon, dat natuurlijk wel resulteerde in voorspelbare mainstream jazzmuziek. Pianist Bert van den Brink opende met een gevoelige pianosolo, waarin fragmenten van composities van Toots werden aangestipt. Vervolgens werd er een stoelendans gehouden en verschenen in verschillende bezettingen onder meer de pianisten Kenny Werner en Karel Boehlee, bassist Hein van de Geyn, gitarist Philip Catherine, drummers Hans van Oosterhout en Bruno Castelucci, trompettist Bert Joris en het duo Eliane Elias en Marc Johnson. Ze deden allemaal – en ik bedoel dit niet respectloos – hun ding. De revolutie werd niet ontketend. Uiteindelijk kwam zelfs de 92-jarige Toots op het podium, tot grote vreugde van het publiek. Maar ja, dat was natuurlijk te verwachten. Met Kenny Werner vertolkte hij 'What A Wonderful World' en dat kon op dat moment eenieder in de grote festivaltent en daarbuiten volmondig beamen.

Klik hier voor het fotoverslag van dag 3 van Jazz Middelheim 2014 door Cees van de Ven.