Draai om je oren
Festivalverslag



home  
    
    
 

Jazz Middelheim 2011 Dag 3

Een festivalverslag in woord (Jacques Los) en beeld (Cees van de Ven).
Zondag 14 augustus 2011, Park Den Brandt, Antwerpen.

Helaas, helaas, het niveau van de John Zorn-concerten op dag 2 van Jazz Middelheim werd op de navolgende dagen niet meer gehaald. Zeker de derde dag was voor de jazzers, de jazzliefhebbers, de jazzpuristen, de jazzkenners niet bepaald een genoegen. Sterker, een enkel optreden was zelfs een grote sof, enkele andere op zijn minst teleurstellend.

De opening van dag 3 was erg veelbelovend. Stertrompettist Dave Douglas presenteerde, na een week repeteren met jonge aankomende Belgische musici, zijn Pocket Jazz Orchestra. De bezetting van het orkest was: vijf saxofonisten, piano, bas, drums en Dave Douglas.

Frisse arrangementen, onder andere van Douglas' composities, werden correct uitgevoerd door de enthousiast spelende groep. Het spreekt voor zich dat de solo's van Douglas uitstaken boven die van het nog te ontplooien talent. Altsaxofoniste Marjan van Rompay verraste in het laatste nummer met een goed opgebouwde en in fraaie lijnen geblazen solo. Met het optreden van deze ad-hoc formatie werd het genre moderne jazz voor die dag afgesloten.

Hierna volgde het optreden van de feestband Lady Linn & Her Magnificent Seven. Het orkest, weggehaald van feesten en partijen, braderieën, Luikse markten enzovoorts, kan zeker voldoen als dans- of feestmuziek bij een afterparty, maar kan als podiumnact op een prestigieus jazzfestival beslist niet geprogrammeerd worden. Een smet op het festival!

Wat pianist Allen Toussaint en gitarist Marc Ribot presteerden, was niet meer dan ouderwetse pianomuziek met gitaarbegeleiding. De muziek was geënt op de vroegere New Orleans-muziek, platweg gezegd: dixielandmuziek. Okee, sympathiek en bekwaam uitgevoerd, maar niet meer dan veredelde behangmuziek. Jammer!

En toen was HIJ daar. Een uitverkocht huis was naar alle waarschijnlijkheid alleen voor HEM gekomen. De topper van het festival: de kleine (grote) Jamie Cullum!!! 31 Jaar jong is hij. De meisjes zijn gek op hem. Hij zingt dan ook niet slecht, hij heeft een vol en leuk stemgeluid, speelt een partijtje goed jazzpiano, is lenig en snel, en is hyperactief op het podium.

Hij begon goed met de oude standard 'Just One Of Those Things' in een lekker stevig modern swingend jazzstramien. Goed hoor, niets op aan te merken. Echter, al heel snel zakte hij af naar de meest mogelijke slappe popmuziek. Why? Niet voor niets heeft hij twee vakkundige jazzblazers, die uiteindelijk de avond meer op hun tweede instrument speelden - gitaar en keyboards - want die horen bij de pop.

Maar Jamie had erg veel succes. De uitverkochte tent in park Den Brandt stond op zijn kop en werd bijna afgebroken. Jazz is dood, leve de bakvissenmuziek!

Klik hier voor het fotoverslag van dag 3 van Jazz Middelheim 2011 door Cees van de Ven.