Dropa Disc Festival

Een festivalverslag in woord (Ben Taffijn) en beeld (Mark Rietveld).
Zondag 14 augustus 2016, Rotkat Sundays/Bar Paniek, Antwerpen.

Sound in Motion, de organisator van de Oorstof-concerten bezit nu ook een platenlabel, Dropa Disc, waarop opnames zullen verschijnen van concerten. De eerste twee releases zijn inmiddels een feit. De eerste, 'Los Bordes De Las Respuestas', betreft een concert dat gitarist Stephen O'Malley en percussionist Steve Noble onder de naam Saint Francis Duo gaven in augustus 2014. De tweede release is getiteld 'Trommels' en bevat de opnames uit november 2014 van percussionist Kris Vanderstraeten. Daarnaast verschijnt er een fotoboek, 'Food For Thought', van fotograaf Hans van der Linden, die ook vaak de fotobijdragen levert voor Draai om je oren. Hij heeft de Oorstof-serie een jaar lang achter de schermen gevolgd en gedocumenteerd.

Om deze releases luister bij te zetten trakteerden Koen Vandenhoudt en Christel Kumpen, de organisatoren achter Sound in Motion, ons op een gratis event in Bar Paniek in de haven van Antwerpen. Deze kunstenaarsvrijplaats, die helaas weer moet gaan wijken voor vastgoedontwikkeling, biedt een uitstekend decor voor de vrije klanken waar de deelnemende musici ons op vergasten. Deels uit de elektronicahoek, vaak doortrokken van meeslepende drones en deels meer uit de free-jazz kant, maar altijd fris en eigentijds.

Zoals het Oorstof past, begint het festival met een duo-optreden van W. Ravenveer (alias van Erwin Van Looveren) en Bart Sloow. De beide heren creëren een aanstekelijke combinatie van ambient en noise met een analoge synthesizer en een oude Korg. Vruchtbare herrie met andere woorden en salvo's vriendelijk mitrailleurvuur.

Bolhaerd is een kwartet dat op geheel eigen wijze free jazz en rock op vernieuwende wijze aan elkaar knoopt. De band zindert van de passie en speelvreugde. Laurens Smet op bas, Viktor Perdieus en Frans Van Iscacker (die Niels Van Heertum op euphonium vervangt) op saxen en Jakob Warmenbol op drums creëren een licht ontvlambaar mengsel, dat ieder moment tot ontploffing kan komen. Opvallend daarbij is het gebruik dat het kwartet maakt van stiltes. Op de meest onverwachte momenten valt het geheel stil, om pal daarna met een bloedsnelheid van 0 tot 100 te geraken. Bijzonder is de uitvoering van klassieker 'Love And Marriage'. Een wel heel vreemde keuze van dit kwartet gezien bovenstaande schets, maar ze komen ermee weg.

Het kersverse Luster rondom zangeres Annelies Monseré tapt uit het folk–drone vaatje en vermengt de stijl van de middeleeuwse troubadourliederen met eigentijdse rock en folk. Nog maar zopas zag bij Morc Records hun eerst release het licht, vol verslavende, meeslepende muziek doortrokken met engelenzang. Gaat het daar slechts om één kant op een 10"-split van ruim acht minuten, tijdens dit concert laat Luster horen meer in huis te hebben. Dat het sextet Luster voor de verandering eens uit vijf vrouwen en één man bestaat is hierbij zeker vermeldenswaard.

De muziek van gitarist Manuel Mota en bassiste Margarida Garcia is vergelijkbaar met die van Luster, alleen dan duisterder en spookachtig en geheel in de stijl van het in deze kolommen besproken 'Crypt', dat zij nog niet zo lang geleden uitbrachten. Het duo presenteert een hartverscheurende klanksculptuur, soms nevelig klinkend, terwijl op andere momenten het geluid meer doet denken aan een cirkelzaag.

En dan is daar het kwartet van Anna Högberg, Elsa Bergman, Lisa Ullén en Anna Lund. Högberg is voor de bezoekers van de Oorstof-concerten al geen onbekende meer - nog niet zo lang geleden verraste ze nog met het overrompelende Dog Life en als onderdeel van Fire! Orchestra. En zijn we normaal al blij om eens één vrouw op het podium te zien in de nog steeds door mannen gedomineerde jazzwereld, nu zijn het er ineens vier! Mannen blijken hier ook totaal overbodig, zoals we reeds verwacht hadden. Högberg kwettert als een vogel met haar kenmerkende hoge altsaxgeluid, alles uit het instrument halend wat erin zit. Slagwerkster Anna Lund weet eveneens van wanten en geselt haar drumstel alsof de duivel haar op de hielen zit, prachtige duo's vormend met de hevig swingende bassiste Elsa Bergman. Het groovy spel van pianiste Lisa Ullén is eveneens een lust voor het oor. Maar niet alleen in de uptempo stukken is dit kwartet het beluisteren waard. Hun rustige stukken klinken sferisch, fragiel en meeslepend.

Percussionist Kris Verstraeten beweegt zich samen met Sheldon Siegel (met Gerard Herman op rieten en objecten, Gino Coomans op cello en Erik Heestermans op percussie) en Timo Van Luijk (op klarinet en Hawaii-gitaar) eveneens in het veld van muzikale abstracties en bouwt dito klankwerelden van vliedende tonen, resonerende noten, angstaanjagende kreten en her en der verstilde momenten. Verstraeten met zijn bonte collectie speelgoed en andere onwaarschijnlijke voorwerpen heeft het duidelijk prima naar zijn zin en wij eveneens.

En dan is het al weer tijd voor de afsluiter, Cactus Truck. Het powertrio van saxofonist John Dikeman, gitarist en bassist Jasper Stadhouders en slagwerker Onno Govaert. Zet deze drie energieke heren bij elkaar en je krijgt een onbeschrijfelijke geluidsexplosie waar de gemiddelde terrorist nog een puntje aan kan zuigen. Verder gaat gelukkig iedere vergelijking mank, want deze heren richten geen schade aan, hooguit aan de trommelvliezen van hen die zo onverstandig waren geen oordopjes mee te nemen. Dit is pure, samengebalde energie die tot ontlading komt. In volledige extase slepen zij de luisteraars mee in een oorverdovende trip. En iedere keer dat je denkt dat de grens van hun energie wel zo'n beetje bereikt is, blijken ze toch nog een stapje verder te kunnen.

Ook het komend najaar zal Sound in Motion weer de nodige artiesten naar Antwerpen en enige andere steden halen. Verdere informatie vindt u op hun website soundinmotion.be.

Mark Rietveld maakte een fotografisch verslag van het Dropa Disc Fest. Klik hier om zijn foto's te bekijken.