Draai om je oren
In Memoriam



home  
    
    
 

Wallace Roney (1938-2020)

Op 31 maart overleed op 59-jarige leeftijd trompettist en componist Wallace Roney in het St.Joseph Medisch Centrum in Paterson, New York aan de gevolgen van het coronavirus.

tekst: Martin Rohde, april 2020
foto: Markus Lackinger

Hij werd geboren op 25 mei 1960 in Philadelphia. Zijn vader was al een bewonderaar van Miles Davis, zijn moeder hield meer van Thelonious Monk. Op 5-jarige leeftijd begon hij met trompetlessen en op zijn twaalfde was hij het jongste lid van een klassiek blazerskwintet, The Philadelphia Brass. Gedurende die tijd waren zijn mentoren Clark Terry en Dizzy Gillespie. Later studeerde hij af aan de Duke Ellington School of the Arts. Daar was zijn grote talent al snel opgevallen. Toen hij 15 jaar maakte hij met Haki Mahbuti and Nation zijn platendebuut en een jaar later speelde hij al in het Cedar Walton Quartet, samen met Sam Jones en Billy Higgins.

Ontmoeting met Miles

In 1983 kwam het grote moment voor Wallace Roney, toen hij deelnam aan een 'Tribute to Miles Davis' in The Bottom Line in Manhattan en hij zijn idool ontmoette, Miles Davis. Die vroeg hem wat voor soort trompet hij had. Roney antwoordde 'geen' - hij had de trompet geleend. Daarop gaf Miles hem een van zijn trompetten. Hij nodigde hem de volgende dag thuis uit, het begin van een vriendschap voor het leven en Roney zou zijn enige leerling blijven, tot de dood van de legendarische trompettist in 1991.

Wallace kreeg tijdens zijn carrière veel kritiek te verduren; men beschouwde hem als een kloon van Miles, ondanks dat hij zeer getalenteerd was. Roney zelf zat er niet zo mee, al ergerde hij zich weleens aan de kritiek. "I never get tired of the comparisons to Miles. I get tired of the critics to make it into the negative. Because to me, it's no comparison. Miles is the greatest ever. What I'm trying to do is continue is and push forward from him and try to play his music."

Na die ontmoeting ging het tijdelijk even wat minder met Wallace Roney. Hij had het niet gemakkelijk in die tijd hij moest de kost verdienen met het spelen bij Latin en receptiebandjes maar in 1986 kwamen in 1 maand twee uitnodigingen. Hij verving Terence Blanchard bij Art Blakey's Jazz Messengers en kwam bij het Tony Williams Quintet. Daarna brak er een periode dat hij zijn eigen bands ging leiden. Twintig albums heeft hij gemaakt voor labels als Muse, Warner Brothers en HighNote.

Live in Montreux

In 1991 werd Roney door Miles gevraagd om mee te spelen tijdens een concert op het Montreux Jazz Festival, waar de herziene werken van de albums 'Sketches Of Spain' en 'Porgy And Bess' uitgevoerd zouden gaan worden. Dat was met het Quincy Jones Orchestra, een samenstelling uit de orkesten van Gil Evans en George Gruntz. Voor de fans was het een verrassing dat het oude repertoire voor het eerst door Miles werd gespeeld, zeker toen het concert begon met 'Boplicity' van 'Birth Of The Cool' en drie composities van 'Miles Ahead'.

Zijn laatste album was 'Blue Dawn - Blue Nights' in 2019 voor HighNote, waarop hij Youngs Lions zoals zijn neef, drummer Kodo Odu Roney, de kans gaf om hun talent te laten horen. Wallace Roney was samen met Lenny White meer gids dan leider en zijn trompetspel doet denken aan zijn periode met Davis. Dat Roney daarnaast ook veel geavanceerder kon spelen, kunnen we afleiden uit zijn samenwerking met Ornette Coleman, Geri Allen en Pharoah Sanders.

In 2011 had ik het genoegen een concert mee te maken met zijn kwintet tijdens het uiteindelijk verguisde festival The Hague Jazz. Hij was daar in gezelschap van zijn broer Anthony Roney op tenor- en sopraansax, Aruan Ortiz op piano en keyboards, Rashaan Carter op bas en Kush Abady op drums. We waren opgetogen over het concert, dat tot mijn verrassing behoorlijk experimenteel was. De muzikanten pakten uit en het publiek zat op het puntje van de stoel. Wat jammer dat daar geen album van is! Vanuit de organisatie was het een belediging om een van de beste musici ter wereld in zo'n achterafzaaltje te laten spelen, zoals dat overigens ook het geval was met David Murray, om maar eens een naam te noemen.

Wallace Roney zal worden herinnerd als een groot trompettist. Miles hoorde dat al bij hem.