|
Draai om je oren Artikel |
home |
||
|
| |||
|
Edison Jazz/World Awards 2010 Het is op zijn minst vreemd te noemen dat de categorie Jazz/World van de Edison-uitreikingen als enige niet uitgezonden wordt op één van onze vele televisiezenders. Waar geacht wordt genoeg kijkers te winnen met de uitreikingen in de categorieen Pop en Klassiek, wordt in ieder geval betwijfeld of dat het geval is bij deze steeds groeiende en dynamische muziekcategorie. We zullen het moeten doen met een radio-uitzending. Op zich leuk, maar wel een gemiste kans. door Donata van de Ven, november 2010
De jury koos in de categorie Jazz Internationaal voor de cd 'Yesterday You Said Tomorrow' van de trompettist Cristian Scott. Een goede keuze gezien de eigenschap van deze jonge Amerikaan om lyriek en emoties te verklanken in sferische stukken en daarmee een geheel eigen en gedurfde identiteit neer te zetten. Helaas was hij niet in de gelegenheid zijn Edison in ontvangst te nemen. Op een filmpje toonde hij zijn gematigde dankbaarheid voor het gewonnen beeldje. Ook José James en Jef Neve waren niet aanwezig. In de categorie Jazz Vocaal wonnen zij een Edison voor de cd 'For All We Know'. Dit project kwam tot stand nadat de Belgische Neve moest invallen voor de vaste pianist van James bij een Belgische tv-show. Deze toevallige samenwerking leidde tot een zes uur durende sessie, waarvan deze cd met bekende jazzstandards het resultaat is.
In zijn spel ontbreekt echter een stukje beleving, de mogelijkheid om mensen te beroeren met een graad van bijzonderheid waarin hij zich van anderen onderscheidt. Daardoor klinkt het soms wat keurig en afgemeten. Neemt niet weg dat deze jonge ambitieuze muzikant al een indrukwekkende carrière in het binnen- en buitenland achter zich heeft liggen en de toekomst er veelbelovend voor hem uitziet. Met het Metropole Orkest speelde hij twee stukken van de bekroonde cd, de titelsong en 'Is It Wrong To Be Right'.
Het toeval wil dat de dvd 'Jon & Jimmy: Dreams, Drugs and Django' ook in de prijzen viel. De dvd, die op indringende wijze de zwaar beproefde vriendschap tussen Jon Larsen en enfant terrible Jimmy Rosenberg in beeld brengt, is gemaakt door de Noorse regisseurs Björn Ola Björntoft en Lars A. Hellebust. De vriendschap overleeft dankzij hun gezamenlijke liefde voor Reinhardt. Trio Rosenberg Van Mullem, bestaande uit Mozes Rosenberg (gitaren), Johnny Rosenberg (zang en gitaar) en Sani van Mullem (bas), speelde 'Just One Of Those Things'; een arrangement waar ook Jimmy voor tekende. Het trio voerde ook een zeer fraaie vertolking uit van een combi van 'Nuages' en 'Daphne', twee gevoelige en typische Reinhardt-stukken, waardoor hun passie voor de gipsy-jazzlegende geprononceerd werd. Lionel Loueke won met zijn cd 'Mwaliko' in de categorie World. Het belang van deze categorie mag zeker niet onderschat worden, gezien de meerwaarde van wereldmuziek en groeiende samenwerkingen op dit gebied binnen de hedendaagse jazz. Zanger/gitarist Loueke verliest zich niet in lange solo's en plaatst westerse harmonieën op niet-westerse ritmes. Zijn muziek is daardoor toegankelijk, zonder afbeuk te doen aan zijn authenticiteit. Loueke is een indrukwekkende en evenwichtige verschijning met een hoge factor natuurlijke geloofwaardigheid. Zijn muziek is boeiend en recht door zee. Met het Metropole Orkest speelde hij 'Griot' en 'Flying'.
Het Metropole Orkest (MO) viert deze maand zijn 15e verjaardag onder leiding van Vince Mendoza, maar bestaat al sinds 1945. "It is the only fulltime jazz orchestra in the World, but it lives in Holland...". Zo richtte Mendoza zijn woord tot het publiek, waarin hij tevens de aandacht vestigde op de schrijnende bezuinigingsmaatregelen van de regering. Hij benadrukte dat het de genadeslag zou kunnen betekenen voor dit prachtige, meest veelzijdige orkest, wat met zo veel grootheden heeft samengespeeld gedurende de afgelopen 65 jaar en zijn waarde inmiddels dubbel en dwars heeft bewezen. Ook verwees hij naar de website van het MO, waar de gelegenheid wordt geboden om tegen de voorgenomen maatregelen in actie te komen. Hij eindigde met de woorden "Let the MO be the soundtrack to your life!"
Deze kleine, charismatische zangeres met die gigantische stem gaf bij haar opkomst meteen aan dat het volume omhoog moest, flink omhoog. De diva bracht haar eigen bassist mee en liet zich vergezellen door een vierkoppig, zeer goed op elkaar afgestemd achtergrondkoor. Khan bracht een aantal van haar grote hits ten gehore, waaronder 'Ain’t Nobody', 'I Feel For You', en natuurlijk 'I’m Every Woman'. Bij het laatste nummer kon het publiek niet langer meer in de stoelen blijven zitten en verzamelde zich voor het podium, waar de gelegenheid was om mee te swingen en Khan van dichtbij te aanschouwen. Nog steeds heeft haar krachtige stem een enorm bereik, maar door het veel te hoge volume werd deze jammer genoeg soms veel te schel in haar pogingen het geluidsniveau te overtreffen. Gelukkig deed het niets af aan de opgewonden en feestelijke stemming in de zaal. Klik hier voor een fotoverslag van deze avond door Cees van de Ven. |
|
Dat doet gelukkig geen afbreuk aan het feit dat het enthousiaste publiek genoot van de uiteenlopende miniconcerten op deze goed verzorgde avond, wat in de eerste plaats te danken was aan het Metropole Orkest onder de bezielende leiding van Vince Mendoza.
Peter Beets & Jazz Orchestra of The Concertgebouw (JOTC) ontving voor de cd 'Blues For The Date' een Edison in de categorie Jazz Nationaal. Een opvallend veilige en weinig revolutionaire keus van de jury als je kijkt naar andere genomineerden in deze categorie. Beets is een talentvolle pianist met een geweldige techniek. In de samenwerking met het zeer succesvolle JOTC komt hij ook volledig tot zijn recht voor wat betreft de composities, arrangementen en zijn goed gedoseerde solo's.
'Manoir De Ses Rèves' (kasteel van zijn dromen) van Django Reinhardt kreeg als Bijzondere Uitgave van Historische Aard dit jaar een Edison. Op deze cd-box (26 stuks) staan opnamen die de Belgische componist/gitarist maakte tussen 1934 en 1953.
Wat is mooier dan door het publiek gekozen te worden? Zo reageerde ook Rob van de Wouw bij het in ontvangst nemen van zijn Edison Jazzism Publieksprijs. De muziek van deze jonge, coole trompettist is een dansbare mix van jazz, funk, soul, hiphop en wat al niet meer, en hij bedient zich hierbij van een scala aan elektronische effecten om zijn doel te bereiken. Wat maakt het uit? Hij doet een belangrijke handreiking naar een nieuwe stroming: jong jazzpubliek! Deze avond - met het Metropole Orkest, maar zonder toeters en bellen - presenteerde hij zijn cd 'Tunnelvision', waarmee hij aantoonde prima zijn mannetje te staan.
En toen was daar Chaka Khan. Zij ontving de Edison Jazz Oeuvreprijs uit handen van wethouder Joost Helms en was daar zichtbaar van onder de indruk. Khan vertelde dat het voor haar hetzelfde voelde als haar tien gewonnen Grammy's en onlangs verworven doctorale graad. "I have one foot in America and one in Europe," gaf zij als verklaring hiervoor.