De laatste leerling van Angelo verlaat het leslokaal in het HKU in Utrecht. We schuiven een tafeltje aan, installeren het opnameapparaat en Angelo steekt van wal. Het gaat over hard werken, veel spelen, de Houdini's en de musici om hem heen. Mainstream of improjazz, Angelo is een alleskunner.

door Jacques Los, februari 2004

"Al vroeg kreeg ik - onbewust - de jazz met de paplepel ingegeven. Mijn vader was automonteur en had in de avonduurtjes nog al eens een klusje. De radio stond dan altijd aan. 's Avonds waren er altijd jazzprogramma's. Bijvoorbeeld Tros Sesjun, maar dat realiseerde ik me pas later. Ik vond het toen wel leuke muziek en lekker klinken. Op mijn vijftiende speelde ik bugel in de fanfare in Oss en werd ik me meer bewust van de jazzmuziek. Toen dan ook in die tijd een bigband werd opgericht, vond ik dat zo fantastisch dat ik met alle geweld daarbij wilde komen. Dat is me gelukt en in dat orkest begon ik trompet te spelen. Omdat in die bigband natuurlijk ook jazzliefhebbers zaten werd mijn interesse in de jazz en dan vooral de bigbands alleen maar versterkt. Wij wisselden natuurlijk ook cassettebandjes en platen uit: Count Basie, Duke Ellington en Thad Jones/Mel Lewis. Pas later, toen ik in Amsterdam ging studeren, werd de interesse in jazz breder en begon ik ook echt platen te verzamelen. Door naar die voorbeelden te luisteren kon ik ook al vrij snel improviseren, blufte ik me aardig door de akkoordenschema's heen, en mocht ik daarom vrij veelvuldig soleren. Specifieke voorbeelden had ik toen nog niet. Wel vond ik het geluid, de bravoure en de attack van Dizzy Gillespie geweldig, en was ik erg onder de indruk van de trompetsound in de diverse bigbands."

"Ik wist al vrij snel dat ik iets wilde doen in de muziek. In eerste instantie was dan toch de gedachte trompet te studeren aan het conservatorium. Als voorbereiding daarop heb ik me op de piano gestort. Twee jaar lang heb ik me te pletter gestudeerd. Chopin, Beethoven, dat soort werk. Ik bleek echter toch niet zo'n hoog niveau te kunnen halen en had inmiddels het trompetspelen enigszins verwaarloosd. Dus, het conservatorium zag ik niet zo zitten en toen ben ik muziekwetenschappen aan de universiteit gaan doen. Hoewel ik het een interessante studie vond, heb ik het een dikke twee jaar gedaan, maar niet afgemaakt. Ik kwam in aanraking met niet-Westerse muziek, met de psychologie van muziek, met akoestiek enzovoorts, maar ook met veel muzikanten. Eén van de mensen die ik toen heb leren kennen was Jaap Blonk, de stemkunstenaar. Met hem heb ik in diverse formaties gespeeld. Zodoende begon ik regelmatig trompet te spelen en kwam ik via via in de Amsterdamse muziekscene terecht. Ook weer in bigbands: Maiden Voyage van Jeff Reynolds en de bigband van Frank Grasso."

"In de Amsterdamse scene is het eigenlijk allemaal min of meer professioneel begonnen. Ik speelde ook al met enkele Amerikanen, waaronder tubaspeler Larry Fishkin. Naast de jazz speelde ik op een gegeven moment met o.a. Joe Rivera in een salsa formatie. De salsa-scene was enorm in Amsterdam en bood vele speelmogelijkheden. Ook heb ik in een begeleidingsorkest van een musical gezeten. Ondertussen studeerde ik op het Sweelinck Conservatorium aan de jazzafdeling met als hoofdvak trompet. Dat was hard werken en studeren en dan 's avonds waar het maar mogelijk was spelen. Om een succesvol en goed muzikant te zijn moet je vreselijk hard studeren en natuurlijk een zekere aanleg hebben. Ik merk, nu ik zelf les geef in Utrecht en Arnhem, dat de aanleg bij mijn diverse leerlingen nogal verschilt. In ieder geval - en dat geldt ook nog voor mij - moet je regelmatig blijven studeren op toonvorming en techniek. Ik vind het soms heerlijk, bijna meditatief, om lange noten te blazen."

"De landelijke doorbraak kwam midden jaren 80 in de formatie Corrie en de Brokken met, onlangs Boy Edgar Prijs-winnaar, Tobias Delius en trombonist Joost Buis. Dit was de band waarin ik niet alleen muzikaal veel geleerd heb, maar ook hoe je de dingen zakelijk moet aanpakken. Corrie van Binsbergen is een groot voorbeeld voor mij geweest. In dezelfde tijd speelde ik in het Boulevard of Broken Dreams Orkest. Daarin zaten Boris van der Lek, Rolf Delfos en Lucas van Merwijk. Dat was een erg goed orkest en een geweldige ervaring. In de zomer van '87 zijn we ongeveer een maand in Canada geweest. Uit dat orkest is de formatie de Houdini's, waarin ook tenorist Boris van der Lek en alt- en sopraansaxofonist Rolf Delfos, ontstaan. Gelet op mijn ervaringen bij Corrie en de Brokken was ik degene die voor de Houdini's de zakelijke aspecten regelde. Die band heeft tien jaar lang veelvuldig en succesvol opgetreden en veel cd's gemaakt. Wij zijn enkele malen in de studio van Rudy van Gelder geweest en hebben daar voor het Timeless-label opnamen gemaakt. We zijn in Australië geweest, een paar keer in Amerika, en hebben wat VARA Matinee's gedaan. De platen liepen erg goed. Kortom, het was een goed draaiende band. Wij hadden een goed concept; wij speelden uit het hoofd (en dat was niet gering, want de arrangementen waren niet altijd even simpel), op voorspraak van Boris traden wij altijd op in een net kostuum en wij speelden een modern mainstream-idioom met veel eigen nummers. Trouwens, spelen in kostuum was revolutionair, want in die tijd speelden al de jazzjongens in hun dagelijkse kloffie."

"De Houdini's spelen nog steeds, maar op een laag pitje. Ik heb me destijds zo intensief met de band bezig gehouden, vooral wat betreft de zakelijke kant, en we speelden zo ontzettend vaak, dat er na zo'n 10 jaar een moment kwam dat we wat moesten minderen en ieder voor zich meer eigen dingen moest doen. Momenteel hebben we nog twee projecten: 'De Generaal', muziek bij de zwijgende film van Buster Keaton en een project met Trijntje Oosterhuis en Amsterdam Symfonietta. Nog niet zo lang geleden is onze eerste Blue Note-cd uitgebracht, waarvan er al zo'n 30.000 verkocht zijn. Daar zijn we natuurlijk erg trots op. Na het besluit te minderen met De Houdini's ben ik aan de slag gegaan met het trio 'Tois' met bassist Tjitze Vogel en drummer Bram Wijland. Ik wilde iets kleins en intiems. Al snel kregen we optredens. Met het trio speelden we vrij en open en dat was heerlijk om te doen."

"Ik ben eigenlijk wel geïnteresseerd in veel genres en vind het ook leuk om van alles te doen. Ik speel al zeer lang zowel gestructureerde muziek of mainstream jazz als impro jazz. Vroeger had je als het ware twee kampen, de mainstreamers en de (vooral Amsterdamse) avantgardisten. Tegenwoordig zie je toch dat veel muzikanten zowel het een als het ander doen. Ik heb ook nooit zo veel begrip gehad voor die tweespalt. Toen ik destijds met Jaap Blonk al een beetje experimenteel aan het spelen was, waren we daarnaast ook wel met bebopnummers bezig. Idem dito was dat bij Corrie van Binsbergen. Ik vond het ook heel prettig om zowel in een musicalorkest te spelen als met Corrie een tournee te doen. Dit soort contrasten zorgt ervoor dat de muziek voor mij heel levendig blijft. Ik zou er kregel van worden om alleen maar één stijl te spelen."

"Momenteel ben ik ook weer actief in trioverband met bassist Eric van der Westen en gitarist Ed Verhoeff. We proberen met dit trio een kamermuziekachtige sfeer te realiseren. Dus: akoestisch en zeer melodieus en gestructureerd. We spelen op het komende North Sea Jazz Festival en gaan in oktober naar Japan. Op 1 april nemen we onze tweede cd op in Vredenburg in Utrecht. Met dit trio en een klassiek strijktrio met o.a. Heleen Hulst zijn we ook bezig een langdurige concertserie op poten te zetten. We hebben hedendaagse Nederlandse componisten gevraagd een compositie te schrijven voor de gezamenlijke trio's. De componisten die gevraagd zijn reageerden enthousiast. Het zijn Theo Loevendie, Guus Jansen en Misha Mengelberg. Andere formaties waar ik momenteel nog in zit en waar ik ook zeer enthousiast over ben zijn Martin Fondse's Groove Troopers en Corrie van Binsbergens literatuurproject."

"Hoe druk ik ook ben met het spelen, ik heb ook nog wat andere bezigheden. Ik doceer zowel in Utrecht als Arnhem trompet lichte muziek en ben producer voor het Challenge-label. Wat ik van groot belang vind bij het lesgeven, is de leerlingen mee te geven dat naast het goed musiceren het ook van groot belang is zeer serieus zakelijk bezig te zijn. De zaken goed op orde hebben en daar veel energie in steken. Ik vind het ook prima dat ze niet alleen met jazz bezig zijn, maar ook met andere muziekvormen: latin, pop of wat dan ook. Op die manier krijg ik ook informatie buiten alleen de jazz om. Het geeft mij inspiratie om kennis te nemen van andere muzieksoorten. Het is natuurlijk ook zo dat niet iedereen de talenten heeft een formidabele jazzsolist te worden. Sommigen hebben die ambitie ook niet en doen dan andere leuke muzikale dingen, of ambiëren het lesgeven."

"Ik wil tenslotte nog graag even melden dat ik voor Challenge een heel leuk project heb gedaan, namelijk een cd met Boris van der Lek en onder meer Thijs van Leer op orgel en Han Bennink op alleen maar snaredrum. Binnenkort zal deze mijns inziens verrassende cd uitkomen."

Foto's: Cees van de Ven