ZomerJazzFietsTour 2007

Het was goed fietsweer tijdens de alweer 21ste editie van de ZomerJazzFietsTour op zaterdag 25 augustus jl. Misschien dat de verwachtingen voor zonneschijn wat hoger lagen, het was echter droog en aangenaam van temperatuur, dus niet getreurd enne... het gaat toch om de muziek?! En muziek, goede muziek, was er volop! Een batterij aan gerenommeerde musici liet van zich horen, van oude bekenden als Tobias Delius, Ernst Reijseger, Cor Fuhler en niet te vergeten drumvirtuoos Han Bennink, tot 'debutanten' aan het Groningse firmament als Lucien Dubuis met zijn trio, de Gravitones van de Italiaanse klarinettist Augusto Forti en het Andy Arnold trio van de jonge Duitse gitarist Andy Arnold.

door Jaap van Triest, september 2007

De tour opende al op 24 augustus met een proloog in het Groningse Noorderplantsoen. Het uit Brussel afkomstige Ictus Ensemble vertolkte composities van Tom Waits en Kurt Weill en Mr. Genius liet kennismaken met zijn vijfkoppige band, waarin de laptop van de Berlijnse Stephane Leonard een nadrukkelijke rol speelt. Hoe dan ook, het programma loog er niet om!

Het was voor mij de tiende of elfde keer dat ik het fietsfestival bezocht. De ZomerJazzFietsTour is voor mij zo langzamerhand een ijkpunt in het jaar geworden. Eind augustus of begin september fietsen met vrienden in Groningen, daarna dient zich onverbiddelijk weer de dagelijkse sleur van het werk aan; de vakantie is voorbij. Het heeft voor mij, in die zin, altijd een wat melancholische ondertoon, zoiets van 'Is er nog leven na de Jazzfietstour'. Begrijpelijk dus dat de tour voor mij een hoogtepunt pur sang is en hoogtepunten kunnen niet lang genoeg duren. U kunt zich mijn emotionele gesteldheid wellicht enigszins voorstellen.

Jammer was het dat ik de proloog niet kon meemaken. Mijn cd-kast ligt vol met schijven van Tom Waits. Graag had ik de vertolkingen van zangeres Judith Vindevogel en rockzanger Kris Dane van Waits' muziek (en die van Kurt Weill) daarom willen meemaken. Maar helaas, mijn Jazzfietstour begon zaterdagochtend als vanouds bij vrienden op de koffie, vervolgens de autotrip met de fietsen op de fietsdrager naar het hoge noorden en dan, in startpunt Garnwerd aangekomen, het maken van een selectie uit het grandioze aanbod. Overigens was de organisatie behulpzaam geweest met het uitstippelen van (nu vier) mogelijke routes. En, hoorden wij in Garnwerd bij de opening, het fietsspektakel was uitverkocht! Men heeft er dus voor gekozen een limiet te stellen aan het aantal bezoekers. En dat is een goede zet geweest. Tien jaar geleden was er in de kerkjes en boerenschuren, alwaar de muzieksessies plaatsvinden, ruimte genoeg. Nu anno 2007 is de tour dermate populair geworden dat het vaak inschikken is, wil je een glimp van de muzikanten opvangen. Maar het gezellige publiek gaat daar fantastisch mee om, er valt geen ongetogen woord!

Onze selectie was dit jaar van dien aard dat het vanwege de tijd verstandig was de eerst gekozen lokatie, Aduard, aan te doen met de auto, maar niet dan nadat wij de eerste sessie in Garnwerd hadden aanschouwd. In de tent in Garnwerd werd geopend met de Jongens Driest. Deze 'jongens' openden de tour met een opmerkelijk project, waaraan drummer Michael Vatcher en het fanfareorkest CWO uit Grongen meewerkten. Muzikanten die gewoonlijk hun briljante vaardigheden in een klezmerband ten toon spreidden, speelden nu de sterren van de hemel samen met een fanfareorkest van veertig man (oké, er zaten ook dames in het orkest) sterk. Zeer boeiend was de rol van sousafonist Arno Bakker. Geweldig hoe deze muzikant met zijn loodzware instrument de Groningse lucht deed vibreren.

In Aduard zou ik, voor het eerst - en ik schaam mij daarvoor diep - de stemkunstenares Greetje Bijma zien en vooral horen. Zij was naar deze gewesten afgereisd samen met de Afrikaanse gitarist Zou Diarra, een uniek samenwerkingsproject! Alles improvisatie, en dan te weten dat deze mensen slechts een paar dagen daarvoor hadden kennisgemaakt. Diarra speelt behalve gitaar ook kora, een indrukwekkend snareninstrument, door hemzelf gebouwd, en ballofoon, een slagwerkinstrument van kalebassen. Welk een sfeer wist Bijma te creëren met haar werkelijk fenomenale stemgeluid. Men waande zich eerst in een Afrikaans dorpje, waar de plaatselijke zangdiva haar typische klanken ten beste gaf, om vervolgens via een prachtig (ter plekke verzonnen?) sprookje te weten te komen hoe de zebra aan zijn strepen is gekomen. Bijma imponeerde met haar geweldige stem en ook het spel van Diarra was voortreffelijk.

Van Aduard was het vlug weer met de auto terug naar Garnwerd. Eindelijk konden we op de fiets richting Ezinge om op tijd het volgend gekozen spektakel mee te maken. Om half drie maakten we daar in schuur Dick kennis met het Zwitserse trio van Lucien Dubuis. Funky ondertonen van basgitarist Roman Nowka en drummer Lionel Friedli werden door Dubuis' altsax en basklarinet doorsneden, dan weer als een scherp mes door een goed gebakken appeltaart, dan weer als een bot mes door piepschuim. Hoe dan ook, op de strobalen van schuur Dick werd menige muzikale ziel gepakt, geraakt, dan wel omvergeblazen. Mooi!

Mijn Jazztour eindigde in de Ezingekerk. Echt veel hebben we dus niet gefietst. Doorgaans trap je tijdens een gemiddelde Jazzfietstour toch wel zo'n 35 kilometer, ditmaal waren het er denk ik niet meer dan 10. Maar goed, mijn vrouw en ik zouden op tijd weer thuis zijn en konden derhalve helaas niet meer dan een beperkte selectie volmaken. Na Ezinge was het dus weer terug naar Garnwerd. Toch was de sessie in de Ezingekerk voor ons een afsluiting die de teleurstelling van een korte Jazzfietstour meer dan goed maakte: de Gravitones. De bezetting van deze band bestaat uit klarinettist/componist Augusto Forti, Paul Pallesen op elektrische gitaar en banjo, celliste Saartje van Kamp, Meinrad Kneer op contrabas en de befaamde schotse drummer en percussionist Alan 'Gunga' Purves. Deze sessie werd aangekondigd door Vera Vingerhoeds - juist, die van de VPRO - want deze sessie werd namelijk opgenomen voor een radiouitzending. Met de Gravitones nazoemend in ons gehoor reden wij rond half zeven weer richting huis. Het was weer een zeer genoeglijke Jazzfietstour geweest.

Klik hier voor een fotoverslag van dit festival door Maarten Jan Rieder.