Necrologie Rod Levitt

Trombonist, componist en arrangeur Rodney Charles Levitt overleed op 8 mei 2007 - ruim 77 jaar oud - in Wardsboro, een stadje in de Amerikaanse staat Vermont, ten gevolge van de ziekte van Alzheimer. In zijn gehele carrière maakte hij slechts vier platen als leider van zijn eigen groep, maar die maakten hem wél in korte tijd legendarisch onder musici, critici en insiders. Door de combinatie van de hoogst originele sound van dit ensemble en het grote vakmanschap van de leden, maar vooral door zijn verrassende composities en arrangementen hiervoor. Reden voor de Concertzender om op 21 juli jl. in het programma Off The Beaten Track(s)/Buitenbeentjes een speciale In Memoriam-uitzending aan deze bijzondere muzikant te wijden.

door Jaap de Rijke, augustus 2007

Rod Levitt werd op 16 september 1929 geboren te Portland in de staat Oregon, gelegen aan de noordwestkust van de Verenigde Staten. Van oorsprong trombonist (met conservatoriumopleiding), speelde hij in het midden en eind jaren vijfig in de bigbands van Dizzy Gillespie, Gil Evans, Ernie Wilkins en Sy Oliver, later in die van Mundell Lowe, Quincy Jones en Oliver Nelson, en tenslotte in de jaren zeventig met het Chuck Israels National Jazz Ensemble. Hij werd in de jaren zestig in professionele muziekkringen vooral bekend als bedenker en uitvoerder van opvallend getoonzette en geestig gearrangeerde stukken van geheel eigen makelij, geschreven voor een octet waarvan hij de leider was. Een gevolg hiervan was dat hij meer en meer gevraagd werd muziek voor televisieseries en films te componeren.

Met deze eigen repetitieband, bestaande uit hemzelf en zeven collega's van het Radio City Music Hall Orchestra (waarin zij jarenlang gezamenlijk de kost moesten verdienen), vervolmaakte hij geleidelijk aan zijn composities en arrangementen tot een buitengewoon hoog niveau. In dit radio-orkest ontmoette hij zijn levenslange metgezellin, het jongste lid van de legendarische vrouwelijke zanggroep The Rockettes. Vervolgens maakte hij halverwege de jaren zestig met dit 'workshop-octet' drie heel bijzondere platen en een vierde die hem door de betreffende platenmaatschappij tenslotte werd opgedrongen (een jazzbewerking van de film 'Forty-Second Street Alone' met beroemde standards van dito songwriters uit die tijd). De eerste van deze legendarische opnamen is inmiddels opnieuw uitgebracht op cd en momenteel verkrijgbaar, de overige drie zijn tot nu toe nooit heruitgegeven. Voor liefhebbers en geïnteresseerden worden ze alle vier hieronder vermeld: