'Daar klopt het gewoon wel'
België groener: emigreer a.s.a.p.!

Dat in België het jazzgras groener is, staat voor mij als een Hollandse heipaal boven het brakke polderwater. De laatste maanden zwom ik regelmatig in het kielzog van ritmeschilder Geert Roelofs naar diverse Belgische clubs en podia. En het is hartverwarmend om keer op keer te moeten constateren dat het daar gewoon wel klopt, en dat jazz aldaar wel lééft; als nooit te voren!

Door Marc Bosch, 17 april 2004

Het geluid is in negen van de tien gevallen goed (hoe vaak ligt de verhouding in NL niet andersom?), aan goed licht is gedacht, en de muzikanten - of artiesten zoals men hen bij de zuiderburen veelal pleegt te noemen - worden steevast met alle egards ontvangen. Er is altijd voor eten gezorgd, en een bloemetje ontbreekt achteraf evenmin zelden. En het meest opvallende is misschien wel dat de laatste jaren het publiek (zeer gemêleerd, van oud tot jong) in steeds grotere getallen geïnteresseerd komt kijken!

Jong talent
Bij de JazzLab Series bijvoorbeeld - een initiatief dat in 1992 startte vanuit De Werf in Brugge, en bedoeld is om jonge talenten een tour te laten maken langs Belgische jazzpodia - ligt de gemiddelde opkomst per concert ver boven zeventig! En die tendens is zoals gezegd nog steeds sterk stijgende. Voor menig jazzartiest is het waarachtig een warm bad.

Aspiraties
Voor een initiatief als het Belgisch-Limburgse 'Motives For Jazz' geldt bijvoorbeeld hetzelfde. Al een paar jaar is men daar constructief en - met hart en ziel - bezig. En met niet met geringe aspiraties als je naar namen van hun concertreeksen kijkt. Voeg daarbij, dat Dirk De Gezelle (de man die de JazzLab Series de laatste vier jaar trok), sinds kort in Limburg aan het 'Motives'-roer staat, dan weet je zeker dat het de jazz in onze naburige provincie zeker geen windeieren zal leggen. Kijk het komend seizoen maar eens naar hun programma. En zo kan ik nog wel even doorgaan.

Triest
Maar ach, hoe anders - en uitermate triest - is het daarentegen gesteld in 'Holland'. Waar de Nederlandse Jazzdienst in 'grachtengordelliaanse' discussies zonder poen en op water en brood (net als menig jazzmuzikant) gevangen zit. En waar de regeltjesbrigades van bijvoorbeeld het FPPM de laatste jaren al meer kapot gemaakt hebben dan de jazz ooit in Nederland lief was. Laten we daar geen alsjeblieft woorden meer aan vuil maken. Onkruid komt altijd weer boven en overwoekert alle gras.
Nee, beste jazzmuzikanten en -liefhebbers, ik heb maar één advies: gaat allen emigreren. En wel zo snel mogelijk, nu!